تسلیت به اصحاب رسانه و هنرمندان استان

پیام تسلیت وزیر فرهنگ و ارشاد

پیام تسلیت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پی درگذشت دکتر محمد محمدپور

در متن پیام تسلیت سیدعباس صالحی آمده است:
«خبر درگذشت مدیر توانا و متعهد، مرحوم محمد محمدپور مدیرکل فقید فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی و از جانبازان دوران دفاع مقدس موجب تاسف و تاثر عمیق گردید. آن مرحوم از جمله مدیران فرهنگی کاردان و سختکوشی بود که در دوران مسئولیت خویش همواره منشاء و اثر خالصانه در خدمت اهالی فرهیخته فرهنگ و هنر به ویژه هنرمندان خطه آذربایجان بود.
اینجانب فقدان این همکار تلاشگر را به خانواده آن مرحوم و مدیران و کارکنان عزیز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صمیمانه تسلیت می گویم و از درگاه خداوند متعال برای آن فقید سعید، رحمت واسعه و همنشینی با اولیاء الله و برای بازماندگان معزز صبر و اجر خواستارم.»

پیام تسلیت مشترک امام جمعه تبریز و استاندار آذربایجان شرقی

پیام تسلیت مشترک نماینده ولی فقیه و استاندار آذربایجان شرقی در پی درگذشت دکتر محمدپور

باسمه تعالی

خبر درگذشت جناب آقای دکتر محمد محمدپور، مدیرکل ساعی و پرتلاش فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی و جانباز سرافراز هشت سال دفاع مقدس، موجب تأثر و تألم فراوان شد. مرحوم دکتر محمدپور از مدیران سخت‌کوش استان بود که با روحیه جهادی در سنگر حساس فرهنگ و هنر، منشأ خدمات بسیار برجسته‌ای شد و در مسیر خدمت به اهالی فرهنگ و هنر از هیچ تلاش و کوششی دریغ نکرد. اینجانبان درگذشت این مدیر پرتلاش را به خانواده محترم ایشان، جامعه بزرگ فرهنگ، ادب و هنر آذربایجان و اعضای شورای اداری استان تسلیت عرض می‌کنیم و برای آن مرحوم از درگاه ایزد منان، علودرجات و برای بازماندگان صبر و اجر مسألت داریم.

                                                                      سید محمدعلی آل هاشم

                                                                        نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه تبریز
محمدرضا‌ پورمحمدی
استاندار آذربایجان‌شرقی

پیام تسلیت شهردار تبریز

در پیام تسلیت ایرج شهین باهر آمده است:

هوالباقی

خبر آنچنان بهت‌آور و تاسف‌بار است که هنوز به باورمان نمی‌نشیند. فراق ابدی «دکتر محمد محمد پور»، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی، دردی جانکاه را بر دلهای اهالی فرهنگ و هنر جاری ساخته است. خانواده شهرداری کلانشهر تبریز، خود را شریک این اندوه بزرگ می داند و ضمن عرض تسلیت به اهالی فرهنگ و هنر استان، غفران و رحمت الهی برای مرحوم محمدپور را از درگاه خداوند متعال مسألت دارد.

روحش شاد و یادش گرامی باد

یادداشت جواد کریم نژاد

جواد کریم نژاد، معاون فرهنگی هنری حوزه هنری آذربایجان شرقی
«انالله و انا الیه راجعون». مرگ حق است و مشیّتی الهی و حقیقتی انکار ناپذیر که گریزی از آن نیست و برای ما انسان‌های خاکی، چاره‌ای جز تسلیم به خواستۀ خالق هستی و تغییر در مشیّت الهی نیست: «فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لاَیستَأْخِرُونَ سَاعَهً وَلاَ یسْتَقْدِمُونَ»(اعراف/۳۴) چون اجلشان فرا رسد لحظه‌ای پس و پیش نخواهند شد.
با این وجود، یاد و خاطره بعضی‌ها، چنان در تار و پودِ جانِ ما آدمیان گره می‌خورد، که کوچ نابهنگام‌شان و غم از دست دادن‌شان تلخ و جانکاه می‌شود.. دوستانِ اهل ذوقم از منِ کم‌ترین خواسته‌اند چند سطری در مورد رحلت مظلومانه و غم‌انگیز دکتر محمد پور مدیر کل فقید اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، قلمی داشته باشم. امّا چگونه؟ هر چه ذهن مشوّشم را برای پیدا کردن کلامی مرور می‌کنم تا برای نبودنش بنویسیم، چیزی جز تصاویر صورت همیشه خندان، صفای نفس و فروتنی این عزیز از دست رفته نمی‌بینم و ردّ پای قطرات اشکی که بی‌تاب روی گونه‌ها حس می‌شود… اصلاً در باورم نمی‌گنجد که با حسّی تلخ و ویرانگر، منِ حقیر روزی در سوگ رفیق و همکار چندین ساله‌مان بنویسم…انصاف باید داد که نوشتن از مرگ و هجران تلخ است… و تلخ‌تر زمانی است که از مرگ مظلومانه و غم‌انگیز و به قول ما تبریزی‌ها: «نیسگیللی اؤلوم» دوست و همکاری بنویسی که دقیقاً بیش از یک و نیم دهه با او خاطرات مشترک کاری و اجرایی داشته باشی.
انگار همین دیروز بود…برای نخستین بار در اردیبهشت سال ۱۳۸۴ در کتابخانه مرکزی تبریز که مسئولیت آنجا را به عهده داشتند، ایشان را دیدم.. منِ جوان و جویای نام آن‌سال‌ها سر مسأله‌ای با ایشان به بحث نشستم… مردی متواضع و بامحبّت که فقط گوش دادند…. دل در گرو فروتنی‌اش نهادم و ارتباط دوستانه ما از آنجا شکل گرفت و بعدها در مسئولیت‌های اجرایی عرصه خطیر فرهنگ و هنر این رفاقت و همکاری تداوم یافت تا همین امروز… چقدر زود گذشت، انگار همین دیروز بود.
و امروز دهم آبان ماه سال ۱۳۹۹، خبر اندوهبار درگذشت غریبانه ایشان را وقتی در اولین ساعات شروع کاری از همکاری شنیدم، بغض امانم را برید، خبر چنان تلخ و گزنده بودکه به دشواری به باور می‌نشست… چند روز پیش خبر ابتلای ایشان به بیماری منحوس کرونا را شنیدیم و همه دوستان و همکاران در انتظار مژدۀ خبر بهبودی حال این مدیر ساعی و تلاشگر عرصه فرهنگ و هنر بودیم.. اما دریغ و صد دریغ خبری که وقتی در فضای فرهنگ و هنر شهر پیچید، موجی از تأسف و تأثر را به دنبال داشت. بله خبر تلخ بود، ولی در سایه شوم کرونا واقعیت داشت. در برابر تقدیر حضرت پروردگار چاره‌ای جز تسلیم و رضا نیست. هر چند درگذشت او برای جامعه فرهنگ و هنر استان غم‌انگیز و تأسف‌بار و برای همکاران و یاران قدیمی‌اش بسیار دردناک است.
این روزهای سخت و تلخ، چقدر شکننده شده‌ایم، روزگاری که بی‌رحمانه می‌تازد و ایّام پر تشویشی که آرامش لحظه‌هایمان را به سرعت برق و باد گرفته است… سال نحسی که گویی دامن به سوگ گسترده است… و شانه‌ای که برای تسلّی این همه اندوه و درد فراوان نیست… به قول شهریار ملک سخن: «دل تنگم حریف درد و اندوه فراوان نیست/امان ای سنگدل از درد و اندوه فراوانت». مانده‌ایم که چه کنیم؟ «چه بد کرداری ای چرخ»… این بلای نفس‌گیر هر روز رفیقی نازنین و همقطاری در مسیر زندگی‌مان را با خاک سرد هم آغوش می‌کند و ما فعلاً حیران و تنها و دریغ از اندک التیامی بر دل‌های داغ‌دیده‌مان،«چه کج رفتاری ای چرخ»…
در جایی خوانده بودم: « اعتبار آدم‌ها به بودنشان نیست بلکه به دلهره‌ای است که بعداز نبودنشان حس می‌شود». تو آنقدر خوب بودی که در طول سال‌های متمادی مدیریت اجرایی با تمام موانع و سنگ‌اندازی‌ها، لب به شِکوه وا نکردی و همیشه آن چهره بشّاش و گشاده رو را داشتی، هنرمندانه امیدوار بودی و خلاقانه در پی طرح‌های نو برای فرهنگ و هنر استان، همین چند وقت پیش بود که در راهروی اداره‌تان مرا دیدید و گفتید فلانی چه عجب؟ گفتم فقط آمده‌ام چایی بخوریم و درد دلی… به گرمی پذیرا شدی… کتاب در دست انتشارم را تورّقی نمودی، صحبت به کار و روزمرگی‌ها کشید و تو حتّی واقعیت‌های تلخ را تسلیم آن گشاده رویی‌هایت ‌کردی…و چه می‌دانستیم سایه مرگ در کمین است و این آخرین دیدارمان…و «ناگهان چقدر زود دیر شد» و دیدار دوباره‌ای که به قیامت ماند… و به قول شاعر: «رو به بالا و ‌ز پستی‌ها رها / خوش‌ترین مرگی است مرگ شعله‌ها».
مدیر متواضعی که عمر کوتاه و پر ثمر خویش را وقف خدمت بی‌ادعا و کوشا بر فرهنگ و هنر استان کرد. مدیر و رفیقی که هرگز بوی رنگ و ریا نگرفت و در نهایت با مرگ غریبانه خویش، دوستانش را به سوگ نشاند. خداوند قرین رحمتش فرماید. «اللّهمّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا خیرا، خداوندا ما جز خوبی از او نمی‌دانیم».
نام نیکش هماره بر صفحه فرهنگ و هنر این استان درخشنده‌تر باد. روانش شاد و یادش گرامی.
دکتر محمد محمدپور، مدیرکل فقید فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی صبح دیروز شنبه به دلیل ابتلا به بیماری کرونا در سن ۵۲ سالگی نقاب از این عالم خاکی بر کشید.

پیام تسلیت خانه مطبوعات آذربایجان شرقی

بازگشت همه به سوی اوست

در غربت مرگ بیم تنهایی نیست

یاران عزیز، آن طرف بیشترند

اگرچه مرگ و رجعت به دیار باقی، حقیقی ترین و واقعی ترین اتفاق در حیات کوتاه و پرهیاهوی بشری است و بنا به فرموده باریتعالی، همه انفاس بشری، ذائقه مرگ را خواهند چشید، با این حال، مرگ زودهنگام و نابهنگام عزیزان، گاهی بیش از درد فراق، نیشتر بر زخم تنهایی می زند و سردرگمی را میهمان دل ها و چشم هایمان می کند.
درگذشت تلخ و جانسوز دکتر محمد محمدپور، مدیرکل فقید فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی، مردی که به صبوری، متانت، ادب ،حلم، دغدغه مندی، فرهنگ پروری و خادمی اهالی فرهنگ، هنر و رسانه استان شهره بود، داغی بزرگ و مصیبیتی جبران ناپذیر بر دل های دوستداران و همکاران او نهاد.
جامعه فرهنگ، هنر و رسانه آذربایجان شرقی، امروز در فراق یار و همراه دیرین و صمیمی خود به سوگ نشسته و عزادار کسی است که در ۴ سال اخیر، بی هیچ ادعا و هیاهوی رایج این روزها و به دور از هر گونه تبلیغات، متواضعانه و دغدغه مند، دوشادوش اهالی فرهنگ، هنر و رسانه، آستین همت بالا زد و شبانه روز، خود را وقف دمیده شدن «بوی بهبود» در اوضاع اهالی رنجیده و رنج دیده فرهنگ، هنر و رسانه استان کرد.
در این میان، اهالی رسانه، خبرنگاران، روزنامه نگاران و صاحبان بنگاه های خبری و اطلاع رسانی آذربایجان شرقی، بیش از دیگر گروه ها و فعالان فرهنگی و هنری استان، مورد تفقد و توجه مرحوم دکتر محمدپور بودند و این همراهی، طی ۴ سال گذشته، منشاء و زمینه ساز تقویت و ارتقای سطح کیفی و کمی رسانه های استان گردید.
بارزترین و امیدوارکننده ترین شکل همراهی و حمایت مدبرانه و برادرانه این مدیر فقید، دفاع تمام قد و مسوولانه او از «مطالبه گری» و «نقادی» در فضای رسانه ای استان بود که در نوع خود توانست، به تقویت و ارتقای سطح مطالبه گری در رسانه ها بینجامد و چه کسی است که نداند شادروان محمدپور، نه تنها در این راه هزینه ها داد، بلکه خود نیز، رأساً به پیشواز نقد و پرسشگری در عرصه رسانه های گروهی استان رفت تا در عمل، عامل به اعتقاد و باوری باشد که همواره سعی در نهادینه کردن آن داشت.
بسی تاسف و تاثر که امروز در سوگ فراق مدیری عزاداریم که خود پرورش یافته فرهنگ ایثار و جهاد و عامل به مدیریت جهادی در عرصه فرهنگ و هنر بود؛ فردی که مدارج و پله های ترقی و رشد مدیریتی را در دل اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی، از کارشناسی روابط عمومی و مدیریت در این بخش تا معاونت مدیرکل، مدیریت کتابخانه مرکزی تبریز و در نهایت، مدیرکلی آن طی کرد، تا لایق ترین فرد برای ایفای نقش مدیریت فرهنگی در استان باشد.
خانه مطبوعات و رسانه های آذربایجان شرقی و اعضای این تشکل، ضمن ابراز تاسف عمیق از فقدان دوست و همراه همیشگی خود و عرض تسلیت و سرسلامتی خدمت خانواده محترم ایشان و جامعه فرهنگی، هنری و رسانه ای استان، اعلام می دارد که اهالی رسانه، همواره قدردان محبت ها و خدمات مرحوم دکتر محمد محمدپور خواهد بود.

خانه مطبوعات و رسانه های آذربایجان شرقی