مدیر پروازی در اندیشه فدراسیون دو و میدانی/ “تاج” از سر “بهتاج” کی خواهد افتاد؟

  نشریه مسرور| امیر لیل آبادی/ “ایوب بهتاج”، را بدون تردید باید در زمره ضعیف ترین مدیران کل تاریخ ورزش اذربایجان شرقی طی ۴ دهه اخیر قرار داد؛ مدیری که به واسطه روابط نزدیک و هم استانی بودنش با “مجید خدابخش” استاندار سابق آذربایجان شرقی، “تاج” ریاست ورزش استان را بر سر نهاد تا او نیز یکی از مدیران غیراستانی سال های اخیر لقب بگیرد.
در تحلیل عملکرد بهتاج، آنچه بیش از هرچیز دیگر می تواند محل نقد و تحلیل قرار بگیرد، “رهاشدگی” ورزش استان در دوره مدیریت وی و بی توجهی مشهود او به توسعه ورزش قهرمانی و همگانی به عنوان اصلی ترین مأموریت و وظیفه سازمانی است؛ آنجا که عملا و از سر عافیت طلبی محض، مأموریت ذاتی خود در حوزه ورزش همگانی و حمایت از برنامه های توسعه در این بخش را به واسطه تولیت چندین ساله مدیریت شهری در این حوزه، به فراموشی سپرد و در دیگر سو نیز، بسیاری از قهرمانان ورزشی استان، بدون کوچک ترین و کمترین حمایت های مادی و معنوی از سوی وی، به عناصری رها شده بدل شدند.
“بهتاج” که در زمره مدیران پروازی استان نیز قرار دارد، علاوه بر حوزه ورزش، در حوزه مدیریتی اش در بخش جوانان نیز عملا مدیری خنثی و بدون برنامه نشان داده و در حال حاضر، معاونت جوانان اداره کل تحت امرش، بدون هیچ برنامه و طرح اجرایی مشخص، دوران فترت و رکود خود را می گذراند.

علاوه بر این، شبکه سازی های زیرپوستی و چراغ خاموش دوره مدریتی بهتاج در ورزش استان به ویژه در حوزه انتخاب و معرفی سرپرستان و روسای هیات های ورزشی نیز، حکایت “سهم دهی” وی به مدیران و چهره های سیاسی غیرمتخصص و غیرورزشی و “حاتم بخشی” سیاسی بهتاج دارد.
این درحالی است که اساسا به جهت تخصصی بودن رشته های متنوع و مختلف ورزشی و ضرورت حضور و تصدی افراد باتجربه و کاربلد در راس مدیریت هیات ها و انجمن های ورزشی، حضور چهره های سیاسی و وابستگان آنان در راس هیات های ورزشی استان، نمی تواند و نتوانسته ضامن توسعه این رشته ها، استعدادیابی، قهرمان پروری و همچنین کسب موفقیت های ورزشی باشد و بتواند زمینه ساز اعتلا و ارتقای ورزش استان در تمامی ابعاد آن شود.
ایوب بهتاج جدای از این ها، این روزها سودای کاندیداتوری در انتخابات فدراسیون دو و میدانی ایران را نیز در سر می پروراند تا شاید برای دوران پس از خروجش از اداره کل ورزش آذربایجان شرقی، پستی جدید دست و پا کند.
بهتاج البته با این رویه و رفتار مدیریتی بیگانه نیست و در گذشته نیز شاهد چنین “حرکت های رونادینیویی” از او بوده ایم، زمانی که سال گذشته و در وسوسه ای جاه طلبانه و در شرایطی که سکاندار مدیرکلی ورزش و جوانان استان را بود و عملا به واسطه قانون منع تصدی همزمان دو پست، نمی توانست مسوولیت دیگری را بپذیرد، به عنوان مدیرعامل باشگاه تراکتور منصوب شد ولی در نهایت، با مخالفت وزارت ورزش، از رسیدن به آرزوی جاه طلبانه اش ناکام ماند.
این روزها، جامعه ورزشی استان، در فضایی سرشار از گلایه و ناامیدی، منتظر افتادن “تاج” مدیریت از سر “هزار سودایی” بهتاج است، ورزش استان، اصلا بدش نمی آید که بهتاج را در رأس فدراسیونی ببیند که وی از مدت ها قبل برای رسیدن به صندلی آن در حال برنامه ریزی و رایزنی است، به راستی، “تاج” از سر “بهتاج” کی خواهد افتاد؟