میثاقی، منصوریان و ادبیات علی پروینی اش تاثیر گذار نیست؛زنوزی محبوب آذربایجان

نشریه مسرور | امیر لیل آبادی/ اظهارات علی رضا منصوریان، سرمربی برکنار شده تراکتور در برنامه بودار فوتبال برتر، را نه در بستر و دایره افشاگری های بعد از اخراج، که باید به مثابه تلاشی مشترک میان وی و مجری پرحاشیه این برنامه، برای به حاشیه کشاندن تیمی ارزیابی کرد که به یک باره و پس از نتایج نا امید کننده ۵ هفته اول لیگ، حالا خود را به جمع مدعیان لیگ برتر رسانده است!
منصوریان که بنا بر اظهارات خود در همین برنامه فوتبال برتر، از همان ابتدا و حتی پیش از ورودش به تراکتور، واهمه دچار شدن به سرنوشت ۷ مربی قبلی تراکتور در دوران مالکیت زنوزی بر این تیم را داشت و همین موضوع را نیز در زمان مذاکرات اولیه اش با زنوزی به عنوان دغدغه و نگرانی اصلی اش مطرح کرده بود، در حالی امروز با گارد و ادبیات علی پروینی اش و ژست های داش مشتی در برنامه زنده تلویزیونی، اخراج قابل پیش بینی اش به خاطر عدم نتیجه گیری و بازی بدون برنامه را توهین به فوتبال و مربیان ایرانی می داند که اساسا نباید با خزیدن در پوستین مظلوم نمایی ها و شوآف های نخ نما شده، اولا شکایتی از اخراج بکند و ثانیا، تیم سابقش را با چنین اظهاراتی وارد حاشیه های ناجوانمردانه در کوران رقابت های لیگ برتر فوتبال کند!
منصوریان در شرایطی امروز در جایگاه منتقد معترض و طلبکار حیثیتی از تراکتور و زنوزی نشسته است که تا همین چند هفته قبل، یکی از مداحان و پاچه خواران زنوزی و تراکتور بزرگ بود و این باشگاه، مالک، مدیران و امکانات آن را یکی از ایده آل ترین و حرفه ای ترین باشگاه های ایران معرفی می کرد و جالب تر این که، با ترکی حرف زدن های نصف و نیمه و نیم بندش، سعی در تسخیر قلوب هواداران فهیم این تیم داشت، هوادارانی که علی رغم انتقادهای جدی شان به زنوزی در به خدمت گرفتن همین منصوریان و در ادامه، دلخوری از نتایج نا امیدکننده و ضعیف تراکتور، صبورانه، همچنان به تاسی از شعار معروف و بی مانند عیبی یوخ، از وی و تیمش حمایت می کردند.
این که منصوریان علی رغم ترس از اخراج زودهنگام، به تراکتور آمد و یا چند هفته بعد از شروع لیگ، به توصیه علی پور مدیرعامل سابق تراکتور مبنی بر رفتن از تراکتور گوش نداد و در این تیم ماند، دلیلی جز قرارداد به اصطلاح تپل این باز مانده نسل ۹۸ فوتبال ایران با تراکتور و سماجتش برای رسیدن به کل مبلغ قراردادش در صورت اخراج نداشته و نمی تواند داشته باشد.
اظهارات یک سویه، مدعیانه و گستاخانه منصوریان در این برنامه، با آن ژست و ادبیات علی پروینی که خود را طلبکار مطلق فوتبال تبریز و آذربایجان می داند، در حالی با میدان داری و هدایت های پشت پرده برخی عوامل بیرونی مطرح گردید که برخلاف عرف و استاندارهای یک رسانه، می بایست فرصت و فضایی برابر و عادلانه در اختیار مدیران و عوامل باشگاه تراکتور برای پاسخ گویی و احیانا دفاع و شفاف سازی های لازم قرار می گرفت تا شائبه خطی و هدف دار بودن برنامه دوشنبه شب فوتبال برتر “میثاقی” به میان نیاید!
منصوریان، که به زعم و اعتقاد بسیاری از هواداران، کارشناسان، رسانه ها و اهالی فوتبال تبریز و آذربایجان، مربی اشتباهی برای تراکتور بود و البته با توجه به سوابق مربیگری او پیش بینی هم می شد که نیم فصل را با تراکتور به پایان نخواهد رسانید، به نظر می رسد با بوی کباب به تبریز و تراکتور آمده بود تا به قول خود، بدهکاری اش به فوتبال را در این تیم و با پول زنوزی تسویه کند، اما دانسته های کم او از مربیگری در فوتبال و سیستم علی اصغری اش باعث شد تا علی منصور با اولین برف تبریز، رفتنی شود!
در این میان، ای کاش منصوریان، در خلال اظهارات به اصطلاح افشاگرانه اش در خصوص دلایل اخراجش از تراکتور، به برخی ابهامات و سوالات بی پاسخ موجود در خصوص نحوه جذب بازیکنان این فصل تراکتور و نقش و دخالت مستقیم وی در عقد قرارداد آنان نیز پاسخ می داد و در خصوص آن نیز افشاگری می کرد تا صداقتش بیش از همیشه محک می خورد.
کاش منصوریان از نقش خود در تحمیل برخی بازیکنان کم کیفیت به این تیم نیز حرف می زد. از طرفی، او در حالی مدعی است بازیکنان جذب شده به اندازه بضاعت و بودجه تخصیص یافته به تراکتور آمده اند که تقریبا، هیچ یک از بازیکنان جذب شده به تراکتور، بازیکنانی با قراردادهای پائین و ارزان نیستند و همین بودجه به ظاهر ناچیز به زعم منصوریان، رقمی قابل توجه و قراردهایی تقریبا نجومی محسوب می شوند.
سخن آخر این که بی هیچ تفسیر و سخنی اضافی باید گفت تلاش های میثاقی و منصوریان و عوامل پشت پرده آن تاثیری در محبوبیت زنوزی در بین هواداران تراکتور ندارد و زنوزی محبوب آذربایجان است.